مش باقى منى غير شوية ضى فى عينيا

مش باقي مني (اجمل ما كتب الشاعر جمال بخيت)


مش باقى منى غير شوية ضى فى عينيا
أنا هاديهوملك
وامشى بصبرى فى الملكوت
يمكن فى نورهم تلمحى خطوة
تفرق معاكي
بين الحياة والموت
مش باقى منى غير شوية نبض فى عروقي
خُدى.. وعيشى..
وافتحى لى تابوت
أفرح بريحة ورد فرعوني
وربنا فى عوني
اذا دخلت الجنة ولاّ النار
هاشتاق إلى ضحكتك
وقعدتى فى الدار
والقهوة متحوجة
من طيبة العطار..
فى كل يوم الصبح
باشرب حليب قبطي
وفى النهار والمسا
بامسك ستار الكعبة لو سبتي
واثبت اذا هربتي

اهديكى عمرى وحسى وجوارحي
اهديكى جرحي
هو اللى باقى فى دنيتى لما خلص فرحي
مش باقى مني
غير شوية لحم فى كتافي
بلاش يتبعتروا فى البحر
بلاش يتحرقوا فى قطر الصعيد
فى العيد

بلاش لكلب الصيد.. تناوليهم
خدى اللى باقى من الأمل فيهم
وابنى لى من عضمهم
فى كل حارة مقام
وزورينى مرة وحيدة
لو كل ألفين عام
ألم الجراح يتلم

مش باقى منى غير شوية دم
متلوثين بالهم
مُرين وفيهم سم
كانوا زمان شربات
والنكتة سكرهم
شربتهم الخفافيش
فى قلب أوكارهم

مش باقى منى غير شوية دم.. مااقدرشي
اسقيكى.. مواجعهم
وبرضه مااقدرشي
أرميكى..
وأبيعهم
يمكن فى مرة تعوزى تطلبينى شهيد
هاحتاج يوميها الدم
يمضى على شهادتي

مش باقى مني
غير شوية قوة فى إرادتي
على شوية شِعر من خطي
حاسبى عليهم وانتى بتخطي
وانتى فى صبح الدلال
بتعطرى شطى..

مش باقى مني
غير شوية ضى فى عينيا
انا مش عايزهم
لو كنت يوم هالمحك
وانتى بتوطي
فى معركة مافيهاش
ولاطيارات ولاجيش
وانتى فى طابور العيش
بتبوسى إيد الزمن
ينولك لقمة
من حقك المشروع

مش باقى منى.. غير
شهقة فى نفس مقطوع..
بافتح لها سكة
ما بين رئة.. وضلوع..
ما بين غبار.. ودموع..
وانا تحت حجر " المقطم "
فى الدويقة باموت
انا.. والعطش.. والجوع..
يئن تحتى التراب
وانا صوتى مش مسموع..
ياحلمنا الموجوع..
من المرور ممنوع..
مستنى لما يمر
موكب سلاطينك..

مش باقى مني
غير شوية رحمة من طينك..
على شوية صبر من دينك..

مش باقى منى غير حبة غُنا تايهين
فى الضلمة مش لاقيين
حس الفواعلية..
ولا صوت مراكبى عَفي
فوق المعدية..
ولا صوت بناتى العذاري
فى كل صبحية..
والغنوة.. امنية
" ياما نفسى اقابل حبيبى..
وانا على الزراعية "..
صوتك وصوتهم غاب..
وانا تحت حجر المقطم.. باموت لوحديا..

الليلة راحت عيوني
تطل على البستان..
وجناين الرمان..
رجعت لى توصف عناد الغل والدخان
وسحابة سودا تضلل
على الغُنا الغلبان..
رجعت لى توصف هبوب الموت
على الالوان..
رجعت لى توصف..
.. خيال الذل..
فى موائد الرحمن..

مش باقى منى غير شوية كُفر بشروقك
وانا..
منبع الايمان..
مش باقى منى..
غير شوية ضى..
وعينيا
مش قادرة تلمحنى..
فى وحدتى محنى..
خايف أموت من الخوف
والضعف يفضحنى..

السجن عشش فى قلبي
وماشى فى شوارعك..
نفس اللى باعنى وخدعني
بالرخيص بايعك..
هاشيل حمولى انا
ولا هاشيل حملك؟!
ماعدت املك شيء..
فيكى.. ولا فيا
ولا قيراط ولا بيت..
ولا نسمة صافية تلاغى النيل بحرية..

مش باقى مني
غير شوية حب جارحّني
ولا باقى مني
غير شوية ضى فى عينيا